Ο Παναθηναϊκός έκανε το δύο στα δύο στη διαβολοβδομάδα της Euroleague, σβήνοντας έτσι τις αποτυχίες στα ματς με Βιλερμπάν και Άλμπα Βερολίνου. Το 6-4 δεν είναι κακό, ειδικότερα αν αναλογιστούμε πως όλοι σχεδόν οι ανταγωνιστές του, τα έκαναν μαντάρα αυτό το τετραήμερο. Πολύ ευχάριστο το δώρο της Βαλένθια, που κέρδισε την Χίμκι, η οποία ξαναγράφουμε πως στερείται προπονητή.
Εδώ βέβαια δεν θα μιλήσουμε για τους Ρώσους, αλλά για τον Παναθηναϊκό, που κέρδισε πολλούς παίκτες χθες το βράδυ. Πρώτον και καλύτερο τον Κωνσταντίνο Μήτογλου, ο οποίος έβαλε το μεγαλύτερο λιθαράκι για το διπλό του Μονάχου. Έσβησε στην κυριολεξία τον Μονρό (φοβερή deny άμυνα), είχε πολύ πάθος, ενώ και στην επίθεση έκανε το καθήκον του. Η έμπνευση του Βόβορα να τον χρησιμοποιήσει στη θέση πέντε αποδείχτηκε ευλογία για τον Παναθηναϊκό κι αυτό πιστώνεται στον Έλληνα κόουτς, που δεν θ’αργήσει η ώρα να που θα καθίσει στον στον πράσινο πάγκο ως τ’απόλυτο αφεντικό.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και για τον Μπέντζαμιν Μπέντιλ, που απέδειξε κυρίως στον εαυτό του, πως αν είναι συγκεντρωμένος, μπορεί ν’αποτελέσει μέλος του Παναθηναϊκού. Ο Νιγηριανός φόργουορντ-σέντερ έχει θέληση, όμως του λείπουν οι παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού. Έχει προσόντα και σίγουρα ο Ρικ Πιτίνο θα βρει χώρο για να τον εντάξει στο πράσινο ροτέισον.
Αυτός που μου έκανε εντύπωση ήταν ο Ταϊρίς Ράις. Η διάθεσή του, τα τρεξίματα του, ο πανηγυρισμός του με τον Μήτογλου, αποτυπώνει έναν άνθρωπο, που φωνάζει “δεν είμαι ξοφλημένος”. Ο έμπειρος γκαρντ έψαχνε καιρό ένα καλό ματς και το έκανε χθες στο Μόναχο. Σίγουρα οι φίλοι της Μπάγερν θα τον θυμούνται για χρόνια, γιατί ο Ράις τους είχε κάνει ουκ ολίγες “κηδείες” με τη Μπάμπεργκ.
Για τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές του Παναθηναϊκού, δεν έχουμε να προσθέσουμε πολλά. Ο Παπαπέτρου αλλάζει επίπεδο, ο Καλάθης είναι ίσως ο κορυφαίος πόιντ γκαρντ της Ευρώπης, ενώ ο Τόμας αποτελεί τον πιο σταθερό ξένο του τριφυλλιού και τον βλέπουμε να γερνάει στην Αθήνα.
Για τον Γιώργο Βόνορα τι να γράψουμε. Ο 42χρονος κόουτς σαν πιστός στρατιώτης του Παναθηναϊκού, βοήθησε τον σύλλογο και με δύο νίκες εκτέλεσε την αποστολή του στο 100%. Τώρα θα επιστρέψει στο πόστο του βοηθού προπονητή με την φιλοδοξία σε λίγο καιρό να πάρει κι αυτός την ευκαιρία του σαν head coach…
ΥΓ. Ευελπιστώ πως η έλευση του Πιτίνο ν’αποτελέσει κίνητρο για τον Γουέσλι Τζόνσον. Ο Αμερικανός ψάχνεται και μοιάζει μπερδεμένος με το ρόλο του.
ΥΓ2. Για τον Γιώργο Παπαγιάννη τι να πούμε αλήθεια. Αυτό το παιδί έχει όλα τα προσόντα του κόσμου, αλλά μηδέν νεύρο και τσαγανό. Δεν θα παίξει μπάσκετ. αν δεν βάλει το κορμί του στη φωτιά και τον εγωισμό του σε πρώτο πλάνο…
ΥΓ3. Εκπληκτικό να βλέπεις 1.000 φίλους του τριφυλλιού να φωνάζουν και ν’αποθεώνουν την αγαπημένη τους ομάδα…
