Ο Φορτούνης μόλις έχει σκοράρει ένα εκπληκτικό γκολ στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ και κατευθύνεται προς τη μαθητική εξέδρα του γηπέδου για να πανηγυρίσει. Μόνο που επάνω στην τρέλα του, ξεπερνάει τα όρια και αρχίζει να φωνάζει με… μίσος : «Εγώ σας γ@μ@ω. Εγώ!».
Όσο συμπαθητικός κι αν είναι στο ευρύ κοινό ο Κώστας, αυτή του η συμπεριφορά είναι απορίας άξια και δεν μπορεί να τη δικαιολογήσει κανείς. Να έχει αλλάξει η ομάδα σου 18 συνεχόμενες πάσες χωρίς να παρεμβληθεί πόδι αντιπάλου, να στέλνεις τη μπάλα στο “γάμα” του Μπάρκα με ένα ασύλληπτο σουτ και εσύ να νιώθεις την ανάγκη να πας να βρίσεις και να ξεσπάσεις. Αυτά δεν γίνονται σε καμία άλλη χώρα. Κάποιο πρόβλημα πρέπει να έχεις εφόσον δεν έχει προηγηθεί κάποιο σκηνικό. Το πρόβλημα είναι γνωστό:
Γυρνάω το χρόνο λίγο πίσω, στο Πάσχα που μας πέρασε και θυμάμαι το Elite Neon Cup, ένα διεθνές τουρνουά ακαδημιών που διεξάγεται κάθε χρόνο στις εγκαταστάσεις της Παιανίας. Η Κ13 ομάδα του Ολυμπιακού μόλις έχει κερδίσει στα πέναλτι τον Ατρόμητο στον ημιτελικό και οι παίκτες της έχουν γίνει ένα κουβάρι που πανηγυρίζει. Ξαφνικά, ξεκινούν να ακούγονται κάποιες ιαχές από 13 χρονών παιδιά: «Έτσι σας γ@μ@ει ο Ολυμπιακός ρέ! Αυτός είναι ο Ολυμπιακός! Πάρτε τα @ρχ….. μας» και άλλα τέτοια. Τονίζω, σε φιλικό τουρνουά ακαδημιών που έχει μέχρι και τηλεοπτική κάλυψη, από 13χρονα παιδιά!
Όλα αυτά τα σκηνικά γιατί πολύ απλά με το που πατήσεις το πόδι σου στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, είτε είσαι 3 είτε 23 ετών, ξαφνικά το αγαπημένο σου άθλημα αλλάζει για σένα και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χάσεις!
Ο Φορτούνης αυτή τη στιγμή που μιλάμε διανύει το 26ο έτος της ηλικίας του. Κάποιοι «επικίνδυνοι» άνθρωποι, στην προσπάθεια τους να εμπορευματοποιήσουν το ταλέντο του μικρού και να εκτοξεύσουν την αξία του, τα έκαναν όλα λάθος. Μέσα σε μια νύχτα του πήραν το 25 και του φόρεσαν το «7» του Κριστιάνο Ρονάλντο στην πλάτη. Ήταν η ίδια νύχτα που του περνούσαν και το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο. Ναι, η ίδια νύχτα ήταν που έπαιρνε φανέλα βασικού στο σπίτι με κάθε προπονητή, ανεξαρτήτως απόδοσης. Αναλάμβανε όλα τα στημένα σαν άλλος Δομάζος, καλούνταν στην Εθνική Ελλάδος και το άλλο πρωί ήταν γιγαντιαία αφισοκολλημένη η μουτσούνα του περιμετρικά από το Καραϊσκάκης!
Το νέο είδωλο ήταν έτοιμο. Δώσαμε κάτι και στα ΜΜΕ να ξεφουρνίσουν ότι η Άρσεναλ ετοιμάζεται να προσφέρει 15 εκατομμύρια για την απόκτηση του, αλλά φυσικά εμείς δεν τον… δίνουμε με τόσο λίγα!
Και μετά από όλα αυτά, όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού πρέπει υποχρεωτικά να περνάει από τα πόδια του! Ο Φορτούνης πλέον, συγνώμη για την έκφραση αλλά μοιάζει να είναι ο νταβατζής της ομάδας.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την τελευταία αγωνιστική πέρυσι σε ένα παιχνίδι κόντρα στον Παναιτωλικό χωρίς ενδιαφέρον που έτυχε να βρεθώ στις εξέδρες του Καραϊσκάκης. Ένας φίλος μέσα από την ομάδα μου είχε επιστήσει την προσοχή στον 19χρονο Βρουσάι. Παίρνει ο Μάριος τη μπάλα στα πόδια του μια φορά, την δίνει δίπλα στο Φορτούνη. Παίρνει τη μπάλα δεύτερη φορά στα πόδια του, «παπ» δίπλα στο Φορτούνη. Ξανά κάτοχος της μπάλας ύστερα από λίγα λεπτά και για μαντέψτε! Την ξαναπασάρει στο Φορτούνη. Πάλι ο Βρουσάι με τη μπάλα στα πόδια, κάτι πάει να κάνει στα πλάγια, του γκαρίζει ο Κωστάκης στο κέντρο, μετανιώνει ο μικρός αυτό που πήγε να κάνει και την ξαναδίνει στον «Φορτούνη εσύ σούπερσταρ»! Για καλή τύχη όλων μας στο 37’ ο Αλβανός εξτρέμ δεν έψαξε για πρώτη φορά το Φορτούνη και έβγαλε μια μαγική ασίστ με τακουνάκι στον Χατζησαφί ο οποίος με τη σειρά του έδωσε έτοιμο γκολ σε κενή εστία στον Ανσαριφάρντ και γράφτηκε το 3-0.
Να μην παρεξηγηθώ, η παραπάνω παρατήρηση ουδεμία σχέση έχει με την παικτική αξία του Φορτούνη, ούτε προσπαθεί κανείς να σπιλώσει το όνομα του, όμως είναι λάθος μια ομάδα να λειτουργεί έτσι μόνο και μόνο για να ανεβάζει την αξία ενός παίκτη στο χρηματιστήριο.
Αν όντως Κώστα στο παιχνίδι με την ΑΕΚ σου βγήκε μια κάποια πίεση που μόνον εσύ ξέρεις από πού προέρχεται, -στον Πειραιά πάντως σε έχουν στα ώπα ώπα και δεν σου λείπει τίποτα- τότε δεκτή η συγνώμη που ζήτησες την Τρίτη το πρωί μετά το ντέρμπι.
Η αλήθεια όμως είναι πως δεν φταις εσύ για ότι έγινε. Άλλοι φταίνε και κυρίως η οπαδική νοοτροπία όλων μας που βλέπουμε το ποδόσφαιρο περισσότερο σαν πόλεμο, παρά σαν παιχνίδι ή θέαμα.
