Γράφει ο Νίκος Παγκάκης… 

Αγώνας παράνοια… Ένας σκληρός Παναθηναϊκός γύρισε με κότσια από το -14, δέχτηκε 6 πόντους με βολές στο τέλος, αυτοκτόνησε με τις επιλογές του και πέταξε την ευκαιρία της ζωής του, ώστε να κλείσει το σπίτι της Ρεάλ στο πρώτο ραντεβού των δύο ομάδων στην Ιβηρική. Εν τέλει ηττήθηκε με 75-72, βλέποντας (σχεδόν) μπροστά στα μάτια του το ίδιο έργο με αυτό του κλειστού στο ΟΑΚΑ.

Η ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚ

Μπορεί το μπάσκετ να είναι ομαδικό άθλημα που αναδεικνύει προσωπικότητες αλλά τα φώτα ενίοτε πέφτουν πάνω και στους μοιραίους της ημέρας… Όπου μοιραίος, βάλτε Νικ Καλάθης… Το Α & Ω των «πράσινων» έβαλε τα τρίποντα που τοποθέτησαν σε θέση οδηγού το «τριφύλλι» (σημείωσε 17 πόντους) και μας έκαναν να πιστέψουμε πως το διπλό είναι πιο κοντά παρά ποτέ.

Πολύ έξυπνα ο Λάσο χαλάρωσε το πρέσινγκ από ψηλά μέχρι το Low Post. Με έξυπνο τρικ άφησε τον διάδρομο στον Νικ οδηγώντας τον πάνω στα θηρία. Εκεί όπου του έκρυψαν τον ήλιο και τον οδήγησαν να ψάξει περιφερειακή λύση. Η πρώτη επίσκεψη ήταν λάθος εκτίμηση και κλέψιμο. Η δεύτερη καλοστημένη παγίδα έφερε νέο λάθος καθώς η πάσα ποτέ δεν έφτασε στον ακροβολισμένο Λάνγκφορντ. Το δις εξαμαρτείν ήταν μοιραίο…

Κάπου εκεί χάθηκε το παιχνίδι, ψαλιδίστηκε η διαφορά με φόντο την εξαιρετική άμυνα των γηπεδούχων και την ψυχραιμία τους στις βολές. Φυσικά και με ένα…σπρωξιματάκι των εκλεκτών του Μπερτομέου που κερνούσαν τις βολές σαν φοντανάκι, στα πλέον κρίσιμα σημεία.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙ ΚΑΤΩ

Είπαμε, όμως, το μπάσκετ είναι κάπως έτσι… Εκεί που έχεις την καρδάρα με το γάλα στα χέρια και κουράστηκες να την γεμίσεις άλλο τόσο εύκολα την χύνεις. Αυτό ακριβώς συνέβη. Οι φιλοξενούμενοι πάλεψαν σαν μια παρέα για να μείνουν κοντά στο σκορ, να επιστρέψουν στο ματς, όταν βρέθηκαν πίσω, να προσπεράσουν σε κομβικό σημείο και τελικά να αυτοκτονήσουν αφού δέχτηκαν και ένα διαιτητικό σπρωξιματάκι προς τον γκρεμό του 1-0. Την ώρα που στο Τσάμπιονς Λιγκ δικαίωμα στο όνειρο έχουν άπαντες στη Ευρωλίγκα υπάρχει ταβάνι στις βλέψεις… Λες και οι Ρεάλ, Φενερμπαχτσέ πρέπει με κάθε τρόπο να βρεθούν στη Μπασκόνια στην τετράδα. Δεν ανοίγει το παιχνίδι…

Μέσα σε μια βραδιά απογοήτευσης και με το βαθμό δυσκολίας να ανεβαίνει τι κρατάει κανείς; Το πείσμα, την ομαδική δουλεία, την ρουφιάνα, την τύχη που όπως στην Αθήνα σε πούλησε και την ελπίδα ότι μια της Ρεάλ δύο της Ρεάλ, ε… αρκετά.

ΠΑΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΚΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ

Οι «πράσινοι» απέδειξαν πως μπορούν. Κλώτσησαν την ευκαιρία αλλά σε κάθε περίπτωση το έχουν και αξίζει να το παλέψουν. Ούτε οι διαιτητές θα καθαρίζουν πάντα, ούτε ο Νικ θα είναι σε μέτρια βραδιά για πάντα… Ένας καλός Παναθηναϊκός μπορεί.

Όμως ρεαλιστικά πλέον χρειάζεται ναι μεν ίδια πίστη αλλά μεγαλύτερη προσπάθεια. Γιατί ας μην γελιόμαστε, το 1-0 έγραψε και η «βασίλισσα» με το ποιοτικό ρόστερ που διαθέτει προηγείται και μόνο εύκολο δεν είναι να της κάνεις ένα σερί 3-0 σε Μαδρίτη και Αθήνα. Το βασικότερο κομμάτι για τον Παναθηναϊκό είναι να μην σταθεί στη διαιτησία και να κάνει το παιχνίδι που ξέρει. Να κρατήσει την μηχανή Ρεάλ σε χαμηλές στροφές στο σκοράρισμα. Ένα-ένα όμως τα βήματα και έχει ο Θεός και ο Παναθηναϊκός…