Ο Παναθηναϊκός δεν σκότωσε κάποιο θηρίο, κερδίζοντας την Άλμπα Βερολίνου, όμως για πρώτη φορά φέτος υπηρέτησε ένα μπάσκετ μοντέρνο κι άκρως αποτελεσματικό. Κύριος υπεύθυνος ήταν ο Ντάριλ Μέικον, που σέρβιρε έντεκα τελικες πάσες και θύμισε λίγο Νικ Καλάθη στα καλά του. Ο Αμερικανός για πρώτη φορά συνδύασε σκοράρισμα και δημιουργία και φαίνεται πως εξελίσσεται σ’ένα combo γκαρντ Α’ κατηγορίας. Θυμίζω πως μέχρι πέρσι αποκλειστική δουλειά του 25χρονου άσου είναι να ματώνει τα καλάθια, ενώ τώρα οι αρμοδιότητες του έχουν αυξηθεί. Ο Δημήτρης Πρίφτης τον πιστεύει, τον δουλεύει και τα δείγματα γραφής είναι μέχρι στιγμής θετικά.
Για τον Γιώργο Παπαγιάννη, δεν υπάρχουν πολλά λόγια. Ο ψηλός παίζει άμυνα, που θα ζήλευαν και κοντοί, τα double-double τείνουν να γίνουν συνήθεια και δεν είναι υπερβολή να γράψουμε πως αποτελεί έναν από τους κορυφαίους ψηλούς της Euroleague. Αν κατορθώσει να βελτιώσει και το post παιχνίδι του, τότε θα γίνει στην κυριολεξία ασταμάτητος.
Για τον Λεωνίδα Κασελάκη, τα έχω γράψει πολλάκις από αυτή τη στήλη. Ναι ο συγκεκριμένος παίκτης έχει ταβάνι, δεν είναι αθλητικός, όμως το εξωτερικό του σουτ δεν το έχουν πολλοί Έλληνες πρώτης γραμμής. Είναι σταθερός, δεν κρύβεται στην άμυνα και δίνει ΠΑΝΤΑ το 100% σε κάθε αγώνα. Απόψε εκτελεστικά ήταν εκεί, κάνοντας ιδιαίτερα χαρούμενο τον Πρίφτη, που είδε τον Παπαπέτρου να σφίγγει τα δόντια και να βοηθάει όσο μπορεί.
Επιτέλους το προπονητικό επιτελείο εμπιστεύτηκε τον Λευτέρη Μαντζούκα και του έδωσε ρόλο και χρόνο. Σίγουρα ήταν τρακαρισμένος, όμως στα λεγόμενα hustle plays πήγαινε πρώτος στη μπάλα, στα ριμπάουντ βοήθησε σε μεγάλο βαθμό, σ’αντίθεση με τον αρνητικό Ουάιτ. Ο Παναθηναϊκός έχει ΑΝΑΓΚΗ να στηριχτεί σε Έλληνες παίκτες και ειδικότερα φέτος, που είναι ξεκάθαρο πως στην Ευρώπη, δεν έχει στόχους. Ο Μαντζούκας πρέπει να παίζει, να πάρει εμπειρίες, ώστε σε λίγα χρόνια ν’αποτελέσει έναν από τους επόμενους ηγέτες του τριφυλλιού.
Ο Παναθηναϊκός έχει τρεις πολύ δύσκολες αποστολές τις επόμενες 15 μέρες με Αρμάνι Μιλάνο (εκτός), Μπαρτσελόνα (εντός) και Ολυμπιακό (εντός) και στόχος όλων είναι να κατακτήσει είτε νίκη, είτε νίκες. Όσο το φετινό οικοδόμημα τρέφεται με νίκες, τόσο θα μεγαλώνει η αυτοπεποίθησή του.
ΥΓ. Ο Σαντ-Ρος είναι πολυεργαλείο και ο Πρίφτης σήμερα τον εμπιστεύτηκε και δικαιώθηκε. Αμυντικά ο Κουβανός είναι κορυφαίος και η εξαφάνιση του Έρικσον στο δεύτερο ημίχρονο του πιστώνεται δικαιωματικά.
ΥΓ2. Ο Νεοκλής Αβδάλλας έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Το πρώτο του καλάθι στη Euroleague θα το θυμάται για πάντα, όμως είμαστε σχεδόν βέβαιοι, πως θ’ακολουθήσουν πολλά ακόμα στο μέλλον.
ΥΓ3. Μόλις 4.450 φίλοι ήρθαν στο ΟΑΚΑ σ’ευρωπαϊκό παιχνίδι. Έχω την εντύπωση πως οι οπαδοί ΠΡΕΠΕΙ να στηρίξουν περισσότερο έναν πανίσχυρο οργανισμό, που βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο.
