Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού έπαθε αλλά πρέπει να δούμε και αν έμαθε… Πλέον δεν είναι όλα στα… πόδια και στα χέρια των παικτών του Μπλατ, μιας και ακόμα και δύο στα δύο να κάνουν δεν είναι σίγουρο ότι θα περάσουν στη συνέχεια των πλέι οφ.
Έτσι όπως τους βλέπω, οι παίκτες μου μοιάζουν σαν να μην έχουν όρεξη να παίξουν, λες και κάνουν αγγαρεία. Και φέτος έχουν ακόμη ένα κακό. Όταν αρχίζουν και χάνουν, οι ήττες της ομάδας δεν είναι απλές αλλά βαριές. Καμία σχέση με αυτό που μας είχαν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια που ακόμα και 30 πόντους να έχαναν σε έπειθαν κι έβαζες μέχρι και στοίχημα υπέρ τους για ανατροπή.
Ίσως κάποια στιγμή θα έπρεπε κάποιος από τους παλιούς να βγει και να μας εξηγήσει τι φταίει για να δούμε τι γίνεται.
Ευθύνες βέβαια έχει και ο Μπλατ. Μεγάλος προπονητής, ένας εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη, αλλά ακόμα και για προπονητές τέτοιου τύπου η φανέλα του Ολυμπιακού είναι βαριά. Ο Αμερικανοισραηλινός πίστεψε ότι με το μικρό μπάτζετ, αλλά και τις δεύτερες επιλογές -γιατί άλλες είχε πρωταρχικά αλλά δεν του έκατσαν (Χένρι,Λεσόρ)- θα μπορούσε να κάνει παπάδες.
Αλλά δυστυχώς μέχρι τώρα, ο ίδιος έχει προδοθεί από τις επιλογές του. Παράλληλα τον χτύπησε και η ατυχία με τους τραυματισμούς και τα θέματα που προέκυψαν μετά το ηχητικό. Ειδικά ο Γουίλιαμς-Γκος δεν μπορεί ποτέ να μπει στα “παπούτσια” ούτε του Σπανούλη, ούτε του Στρέλνιεκς. Και αυτό έχει φανεί γενικά αλλά και ειδικά στα τελευταία δύο με τρία παιχνίδια.
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται επειγόντως ανασυγκρότηση, καθαρό μυαλό και όλοι να γίνουν όπως μας είχαν συνηθίσει. ΈΝΑΣ για όλους και ΌΛΟΙ για έναν. Αν δεν εμπνέει βέβαια ο Μπλατ είναι ένα άλλο θέμα, που είναι πολύ σοβαρό αν υφίσταται…
