Πολύ σκληρός για να πεθάνει ο φετινός Ολυμπιακός… τη μια βγαίνει ζωντανός από το «Emirates» και την άλλη, απέναντι στη Γουλβς με παίκτη λιγότερο, κρατιέται στο ύψος του, με ένα όνειρο τρελό και ευρωπαϊκό που συνεχίζεται ακόμα…
Υπό τη σκέψη του Κορωνοϊού που μυαλό για ποδόσφαιρο…
Οι Άγγλοι ήρθαν με το ζόρι στην Ελλάδα, μετά το άκουσμα της είδησης πως ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης, είναι θετικός στον COVID-19. Έστειλαν μάλιστα επιστολή στην UEFA, ζητώντας την αναβολή της αναμέτρησης. Απεναντίας, ούτε τους Πειραιώτες θα τους χαλούσε ένα τέτοιο σενάριο, καθώς ο 12ος παίκτης τους, δεν θα ήταν «παρών». Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε…
Οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι, υπέβαλαν το ρυθμό τους από το πρώτο λεπτό, στο «παγωμένο» και απελπιστικά άδειο «Γ. Καραϊσκάκης», κόντρα στην πρωτάρα της διοργάνωσης ομάδα από το Γουλβερχάμπτον, που να σημειωθεί πως είναι η μοναδική που συνεχίζει έχοντας ελπίδες πρόκρισης (σ.σ. η έτερη Λασκ Λιντζ αποχαιρέτησε ήδη σήμερα, μετά το 0-5 από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) στην επόμενη φάση του Europa League.
Όλοι μας -εξαιρουμένων των 50-60 ατόμων που βρίσκονταν στις κερκίδες του γηπέδου- που παρακολουθήσαμε τηλεοπτικά την αναμέτρηση, πιστεύω πως δεν θα ήμασταν σίγουροι στο πρώτο ημίωρο, να απαντήσουμε στην ερώτηση «τί χρώμα φανέλα φοράει ο Σα;» και αυτό γιατί το παιχνίδι εξελισσόταν στο μισό μέρος, με την κατοχή συντριπτικά υπέρ του Ολυμπιακού!
Μια σου και… μια μου
Κατοχή ανούσια. Ευκαιρίες ελάχιστες, έως καθόλου και ξαφνικά (σ.σ. όταν είδαμε και την φανέλα του Σα, κίτρινη παρεμπιπτόντως) τα «κόζια» μαζί με τις ισορροπίες άλλαξαν μεριά…
Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών, όποιος κάνει τα λιγότερα κερδίζει, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για νοκ άουτ φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης που εκεί κανείς δεν αστειεύεται. Μια στιγμή ολιγωρίας λοιπόν, έφτανε στους φιλοξενούμενους, οι οποίοι πρέπει να ανάψουν μια λαμπάδα στο μπόι του Σεμέδο -ή στου Ζότα- καθώς στην πρώτη τους καλά υποσχόμενη φάση, κέρδισαν την αποβολή του Πορτογάλου -όντας τελευταίος παίκτης- και ταυτόχρονα τα ηνία της υπόλοιπης αναμέτρησης.
«Θυσία» ο Μασούρας και με ένα πλάγιο «κινητήρα», η προσγείωση στο σφύριγμα της λήξης, ίσως να ήταν και απότομη. Ο Ελ Αραμπί έμοιαζε απελπιστικά μόνος, αλλά δεν ήθελε και πολύ. Μια φάση. Και όταν την βρήκε -στο 54′- δεν αστόχησε, βάζοντας σε θέση ισχύος τους Πειραιώτες.
«Espirito… we have a problem»
Δεν ήξερε από που του ‘ρθε, ο Πορτογάλος τεχνικός της Γουλβς, που βρέθηκε όχι μόνο πίσω στο σκορ, αλλά και εκτός πλάνου για δεύτερη φορά, καθώς πλέον έπρεπε αυτή να πάρει τις πρωτοβουλίες των κινήσεων, σε αντίθεση με το στυλ παιχνιδιού που ακολουθεί, κυνηγώντας μάλιστα και την ανατροπή.
Η λύτρωση για τους Άγγλους ήρθε από τον… Μπουχαλάκη. Αρχικά ο Έλληνας μέσος έκανε φάουλ σε καλό σημείο έξω από την περιοχή, και στη συνέχεια ήταν «άτυχος» βλέποντας την μπάλα να κοντράρει πάνω του αλλάζοντας πορεία, βγάζοντας εκτός τον Σα που την… μάζεψε από την εστία.
Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, τουλάχιστον μη χάνεις
Ο Μαρτίνς το είχε πάρει απόφαση. «Κρατάμε το ‘Χ’», έδειξε πως σκέφτηκε με τις ενέργειές του. Καθώς πολύ δύσκολα ο Ολυμπιακός θα έβρισκε νέα μεγάλη ευκαιρία, έχοντας πλέον και το κομμάτι της κούρασης να διαχειριστεί… Ο επόπτης το επιβεβαίωσε. Ελ Αραμπί έξω, Φορτούνης μέσα και λίγο αργότερα η ίδια λογική, αλλά με πρωταγωνιστές τους Βαλμπουενά – Γκασπάρ.
Έχοντας και το πρόσφατο πάθημα με την εντός έδρας ήττα από την Άρσεναλ, πόσω μάλλον τώρα που ήδη έπαιζε με παίκτη λιγότερο, η λογική αμυντικού πλάνου υπερίσχυσε και ο κόουτς των «ερυθρολεύκων» κατάφερε να κλειδώσει την ισοπαλία, που τηρουμένων των αναλογιών κρίνεται άκρως επιτυχημένη, με τη ρεβάνς να μένει ακόμα «ανοικτή».
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ίσως να γίναμε μάρτυρες του τελευταίου εν Ελλάδι -και όχι μόνο- ποδοσφαιρικού παιχνιδιού για αρκετό καιρό, καθώς μόνο ένας… κορωνοϊός ξέρει πότε θα παιχθεί ξανά ποδόσφαιρο… που ορθώς, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η υγεία είναι πάνω απ’ όλα!
