Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με τη φωτιά, αλλά ευτυχώς δεν κάηκε αυτή τη φορά. Το 85-86 μέσα στο Κάουνας του δίνει τη δυνατότητα ν’αναπνεύσει βαθμολογικά, αλλά και ν’ανέβει ψυχολογικά σε τεράστιο βαθμό. Η ήττα από την Άλμπα δημιούργησε ισχυρούς τριγμούς στο πράσινο οικοδόμημα, όμως το σημερινό διπλό, απέδειξε πως υπάρχουν ισχυρά θεμέλια.
Ας ξεκινήσουμε λίγο ανάποδα αυτή τη φορά. Ο Παναθηναϊκος ήταν συγκλονιστικός για 30 λεπτά στην άμυνα και στην επίθεση. Οι πράσινοι δεν άφηναν τους αντιπάλους τους ν’αναπνεύσουν και τα 10 δέκα λάθη των Λιθουανών είναι ένα νούμερο αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. Στα τελευταία δέκα λεπτά πήγε να χυθεί η καρδάρα με το γάλα, όμως για ένα ματς η τύχη είχε πράσινο χρώμα. Όσον αφορά τώρα στην απέναντι πλευρά του παρκέ της Ζαλγκίριο Αρίνα, ήταν ειδυλλιακά, χάρη στον μαέστρο Νικ Καλάθη. Ο αρχηγός των πρωταθλητών Ελλάδος εκτός από τα πέντε τρίποντα, που σημείωσε, τάισε τους συμπαίκτες του και παρά τα πέντε φάουλ του, έδειξε τι σημαίνει να είσαι ηγέτης. Αυτό το γράφουμε, γιατί έχουμε ακούσει πολλά για τον κορυφαίο Έλληνα γκαρντ. Αμείβεται πλουσιοπάροχα, δεν κάνει για πρώτο όνομα κι άλλα τέτοιες αστοχίες, για να μην γράψω τίποτα αλλο.
Πάμε και στους έτερους πρωταγωνιστές. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι ξεκάθαρο πως όσο περνάει ο καιρός αλλάζει επίπεδο σαν παίκτης. Αγωνίζεται με τεράστια αυτοπεποίθηση κι επιτέλους κατανοεί, πως όταν ο Καλάθης κουράζεσαι η έχει κλειστεί καλά από τις υπόλοιπες ομάδες, είναι αναγκασμένος να πάρει τον Παναθηναϊκό στην πλάτη του.
Ο Ντεσόν Τόμας έκανε το καθήκον του, αλλά να πω την αλήθεια, αυτός που μ’εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ο Τζίμερ Φριντέτ. Όχι δεν έκανε κάτι εξεζητημένο στο παιχνίδι. Ο Αμερικανός γκαρντ όντας εκτός για περίπου δέκα μέρες, δεν εκβίασε πολλά σουτ, δεν γκρίνιαξε για τα 22 λεπτά (εννοείται πως θέλει να παίζει παραπάνω) και στο τέλος κέρδισε βολές, ηρεμώντας συμπαίκτες και προπονητή.
Για τον Γιώργο Βόβορα, δεν έχω να προσθέσω πολλά. Ο Ρικ Πιτίνο έχει πει πολλές φορές, πως είναι καταρτισμένος κόουτς με μοντέρνες ιδέες κι αυτό προσωπικά μου αρκεί. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν έχει το στομάχι, για να κάτσει για καιρό στον ηλεκτρικό πάγκο του Παναθηναϊκού, όμως απόψε κέρδισε στην προπονητική σκακιέρα τον Σάρας. Highlight το σύστημα στην τελευταία επίθεση του πρώτου ημιχρόνου, όπου οι παίκτες εκτέλεσαν με θρησκευτική ευλάβεια τις εντολές του. Αποτέλεσμα αυτού; Εύστοχο τρίποντο από τον killer σήμερα Καλάθη.
Ο Παναθηναϊκός είναι ζωντανός στη μάχη της οχτάδας, όμως του λείπει η συνέπεια. Αν δεν καταφέρει να την κάνει κτήμα του, τότε βραδιές σαν του Κάουνας, θα μοιάζουν φωτοβολίδες…
ΥΓ. Ο Γιώργος Παπαγιάννης έχει ταλέντο, όμως δεν πιστεύει πολύ στον εαυτό του. Σήμερα απέδειξε πως μπορεί ν’αποτελέσει έναν από τους μελλοντικούς ηγέτες των πρασίνων.
ΥΓ2. Ο Ντίνος Μήτογλου ήταν εξαιρετικός στ’αμυντικά του καθήκοντα. Οφείλει να δουλέψει στην πλαστικότητα του κορμιού του και να προπονηθεί στο ποστ παιχνίδι. Αν δεν τα κάνει αυτά, δεν θα μένει για πολλή ώρα στο παρκέ…
