Δυστυχώς στον ελληνικό αθλητισμό και δη στις μεγάλες ομάδες, η λέξη υπομονή είναι κάτι σαν κατάρα. Ο Παναθηναϊκός εδώ και εννέα χρόνια έχει πραγματοποιήσει ουκ ολίγες επανεκκινήσεις μετά την χρυσή εποχή του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, όμως η δουλειά χαλάει κάπου στη μέση, αφού οφείλει (για τον περισσότερο κόσμο) να πηγαίνει κάθε χρόνο στο Final Four της Euroleague.
Ο νταμπλούχος Ελλάδος είναι συνυφασμένος με τους τίτλους και τις επιτυχίες, όμως αν θέλει να δει προκοπή στην Ευρώπη, είναι υποχρεωμένος να δουλέψει σε βάθους χρόνων. Χρήματα για αλόγιστες σπατάλες δεν υπάρχουν, άρα η βάση θα δοθεί στο scouting παικτών, στην εξέλιξη του έμψυχου δυναμικού, αλλά και στο «know how» διοίκησης και προπονητών.
Οι Δημήτρης Διαμαντίδης και Φραγκίσκος Αλβέρτης έφεραν στον Παναθηναϊκό τον Δημήτρη Πρίφτη, έναν άνθρωπο που λατρεύει τον οργανισμό, έχει δουλέψει σαν βοηθός και βρίσκεται στην κατάλληλη ηλικία, ώστε να κάνει τον Παναθηναϊκό αξιόπιστο στην Ευρώπη. Ξαναγράφω αξιόπιστο, όχι πρωταγωνιστή και θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως. Το τριφύλλι θα δημιουργήσει ένα ρόστερ καλύτερο από πέρσι (είναι ξεκάθαρο αυτό), που θα έχει ταβάνι την οχτάδα της Euroleague για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο. Αυτή είναι η αλήθεια κι άπαντες οφείλουν να την δεχτούν και να την καταπιούν, καθώς ένα project για να καταστεί επιτυχημένο, χρειάζεται χρόνο, χρειάζεται να γίνουν λάθη, ενώ μην λησμονεί κανείς πως και ο Έλληνας κόουτς θα ζήσει για πρώτη φορά τη μαγεία της Euroleague σαν head coach.
Ο Παναθηναϊκός ίσως να έχει αργήσει να προβεί σε κινήσεις στην μεταγραφική σκακιέρα, όμως ορθώς έδωσε προτεραιότητα στο θέμα του προπονητή. Η αποχώρηση του Ντίνου Μήτογλου ήταν ισχυρό χτύπημα, όμως ενίοτε οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν αίσιο τέλος. Αν θέλετε τη γνώμη μου, πιστεύω πως ο Έλληνας φόργουορντ θα κάνει ένα βήμα πίσω στην καριέρα του, αφού η Αρμάνι Μιλάνο δεν είναι το καλύτερο περιβάλλον για ένα παιδί 25 ετών. Όσον αφορά τον Ιωάννη Παπαπέτρου, ο ηγέτης του τριφυλλιού θέλει να παραμείνει, όμως πέρα από το οικονομικό, αυτό που τον ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η ποιότητα της ομάδας. Ο 27χρονος φόργουορντ είναι Παναθηναϊκός και θα επιδιώξει να μείνει με τις κατάλληλες συνθήκες. Σε καλό δρόμο είναι η ανανέωσή του, ενώ η παρουσία Πρίφτη σίγουρα παίζει ρόλο.
Πάμε και σ’αυτά που σας ενδιαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, τα μεταγραφικά. Ο Οκάρο Ουάιτ είναι ένας παίκτης, που θέλει σαν τρελός ο κόουτς του τριφυλλιού. Ο Αμερικανός δεν είναι πολύ αλμυρός και θα προσδώσει πολλά στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Καλός αμυντικός, αξιόπιστος σουτέρ και παίκτης συνόλου, είναι ξεκάθαρο πως θα κάνει καλό δίδυμο με τον Παπαγιάννη, ενώ θα μάθει πολλά και στον ταλαντούχο Χουγκάζ (είναι κλεισμένος).
Για το θέμα του βασικού γκαρντ, όλη η προσοχή έχει στραφεί στον Νίκολας Λαπροβίτολα. Ο Αργεντινός είναι έμπειρος, παίζει καλά το πικ εν ρολ, θέλει χοντρά λεπτά στο παρκέ, ενώ από πέρσι έχει ψηθεί για το τριφύλλι. Υπάρχουν πληροφορίες και για τον Νέιτ Ουόλτερς, όμως έχω την εντύπωση πως αυτό το σενάριο δεν συγκεντρώνει πολλές πληροφορίες, αφού πρέπει να μαρκάρει και κάποιος στην περιφέρεια. Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε πως ο Νεμάνια Νέντοβιτς δύσκολα θ’αποχωρήσει από τον ΠΑΟ, αφού και οι δύο πλευρές επιθυμούν τη συνέχιση της συνεργασίας τους.
Τώρα για τον back up ψηλό, ιδανική λύση στα μάτια μου φαντάζει ο Οθέλο Χάντερ (οδεύει προς Βιλερμπάν). Ο Αμερικανός σέντερ έχει πολλά χιλιόμετρα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, θα μάθει αρκετά από τα μυστικά της θέσης στον Παπαγιάννη, ενώ είναι «σκύλος» στην άμυνα. Ο Τόνιε Τζεκίρι αποτελεί μία εξίσου ορθή επιλογή, αν και οι μνηστήρες είναι αρκετοί. Καλό θα είναι ο ΠΑΟ, ότι είναι να πράξει, να το κάνει γρήγορα, αφού το πορτοφόλι του έχει όρια.
Θα κλείσω με τον Μάριο Χεζόνια και την υπόθεση παραμονής του, που ίσως και να εξελιχθεί σε σίριαλ. Δεν έχω νέα πληροφορία, από αυτά που μας είχε πει μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος ο Κροάτης φόργουορντ και μπορείτε να το ξαναδιαβάσετε εδώ.
ΥΓ. Ο Λευτέρης Μαντζούκας είναι ξεκάθαρο πως θα πάρει ευκαιρίες με Έλληνα κόουτς και περιμένουμε να τον δούμε εν δράσει.
