Ο Παναθηναϊκός πήρε ρεβάνς για την ήττα του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ (71-78), αφού κέρδισε τον αιώνιο αντίπαλό του με 77-88 και ουσιαστικά τον έθεσε εκτός playoff για τρίτη συνεχόμενη φορά στη Euroleague.
Ο πρωταθλητής Ελλάδος με όπλο το μέγεθός του και την πώρωση (το γράφω κάπως αγοραία), πήρε μία νίκη ψυχολογίας περισσότερο, παρά ουσίας. Δεν έχει απτές ελπίδες πρόκρισης, όμως υπό τον κόουτς Κάτας τα δίνει όλα στους αγώνες και η βελτίωση των πρασίνων είναι εμφανής. Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος ήταν απίστευτος σ’άμυνα κι επίθεση κι εκτέλεσε το ρόλο του στην εντέλεια. Χάλασε το μυαλό του Σλούκα, σούταρε χωρίς να το σκεφτεί κι αυτό τον έκανε MVP της αναμέτρησης.
Προσωπικά χάρηκα ιδιαίτερα για τον Λευτέρη Μποχωρίδη, που δείχνει να μεγαλώνει μπασκετικά και σιγά-σιγά μετατρέπεται σε παίκτη Euroleague Ο τρόπος που ηρέμησε τους συμπαίκτες του ήταν υποδειγματικός κι επιτέλους ήταν aggressive στο παιχνίδι του. Ναι αμυντικά έχει πολλά θέματα, όμως ο τρόπος που διαβάζει το παιχνίδι, είναι παροιμιώδης και μόνο τυχαίο δεν είναι, που ο Κάτας τον εμπιστεύεται με κλειστά μάτια,
Ο Ισραηλινός κόουτς με όπλο το ύψος, εκμεταλλεύτηκε όλα τα μις-ματς κι αυτό αποδείχτηκε κίνηση-ματ στα ριμπάουντ, αλλά και στις κερδισμένες βολές. Οι Ουάιτ, Παπαπέτρου και Μήτογλου έκαναν σπουδαία δουλειά στο ν’ανανεώνουν επιθέσεις για την ομάδα τους κι αυτό έδωσε το κάτι παραπάνω στους φιλοξενούμενους. Έχω την εντύπωση πως το τριφύλλι, κέρδισε πολλά περισσότερα από μία νίκη απόψε. Μήτογλου και Μποχωρίδης βρίσκονται στα πάνω τους (κέρδος για το ελληνικό μπάσκετ), ενώ και ο Ουάιτ αισθάνεται πολύ άνετα στη θέση του σμολ φόργουορντ. Τώρα ο Παναθηναϊκός θα στρέψει την προσοχή του στο Κύπελλο και στον προημιτελικό με το Περιστέρι, αφού στόχος είναι μόνο η κατάκτηση της διοργάνωσης.
Βυθίστηκε το ερυθρόλευκο πλοίο
Πάμε και στον Ολυμπιακό, όπου σήμερα το βράδυ αποκλείστηκε από τα playoff της Euroleague. Γνωρίζω πως ακόμα υπάρχουν πολλά παιχνίδια, όμως η εικόνα της ομάδας είναι τέτοια, που δεν χωράει αμφισβήτηση. Το συγκρότημα του Γιώργου Μπαρτζώκα απέτυχε παταγωδώς κι αυτό είναι κάτι, που δεν χωράει αντίλογο. Σίγουρα είναι και σεζόν rebuilding, όμως αυτός ο στόχος της οχτάδας είχε τεθεί με την έλευση του Κώστα Σλούκα. Ο 30χρονος άσος ήταν άλλου γι’αλλού απόψε και ο Ολυμπιακός ήταν ωσεί παρών στο παρκέ του ΣΕΦ. Αν δεν υπήρχε ο Σακίλ Μακίσικ το ματς θα είχε τελειώσει από το πρώτο εικοσάλεπτο.
Ήταν τέτοια η γύμνια του Ολυμπιακού και στις δύο μεριές του παρκέ, που πραγματικά απορούσαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Οι Έλις και Μάρτιν τα έχασαν μ’αντιπάλους πιο παιγμένους και πιο ψηλούς, ενώ ο Άαρον Χάρισον ειλικρινά δεν έχω κατανοήσει τι είδους παίκτης είναι. Για τον Τσαρλς Τζένκινς δεν έχω να προσθέσω κάτι. Ο Αμερικανός είναι γυρολόγος κι απορώ γιατί δεν παίζει συνέχεια στη θέση του ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας σαφώς κι έχει ευθύνες, αφού δεν πήρε sevenfooter συνειδητά κι αυτό το πληρώνει συνέχεια. Επιπλέον ο Έλληνας τεχνικός δεν έχει ξακαθαρίσει ακόμα, το ροτέισον της ομάδας του, ενώ η χρησιμοποίηση των Σλούκα-Σπανούλη, είναι τουλάχιστον συζητήσιμη. Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε ούτε τη φετινή αγωνιστική περίοδο στην Ευρώπη και πιθανότατα η χρονιά, ολοκληρώθηκε πρόωρα απόψε το βράδυ.
ΥΓ. Το μαρκάρισμα του Γιώργου Παπαγιάννη σε κοντούς παίκτες, πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια. Τώρα αρχίζει και πιάνει το ταβάνι του ο 23χρονος ψηλός.
ΥΓ2. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου ήταν άστοχος, όμως με εννέα ριμπάουντ και μερικό κατέβασμα της μπάλας, ήταν πολύτιμος στο τέταρτο δεκάλεπτο.
ΥΓ3. Ο Μήτογλου παίζει σύμφωνα με το ταλέντο του. Ο Κάτας τον λατρεύει και ο Έλληνας φόργουορντ τον βγάζει ασπροπρόσωπο.
YΓ. Το ελληνικό μπάσκετ, κερδίζει παίκτες στη Euroleague κι αυτό είναι ότι καλύτερο για το μέλλον του αθλήματος στη χώρα μας.
ΥΓ5. 25/25 βολές ο Παναθηναϊκός. Η χειρότερη ομάδα στον συγκεκριμένο τομέα, απόψε πήρε άριστα.
